7 วิธีการโหนบาร์ที่ถูกต้อง พร้อมการสร้างกล้ามเนื้อที่ถูกหลัก 1

 ต้นกำเนิดของเงินออกจะเป็นเรื่องน่าพิศวง ระบบแลกเปลี่ยนแต่เดิมได้ถูกเปลี่ยนแปลงไปในยุคใดกัน? แล้วความโลภโมโทสันของมนุษย์ได้ถูกตีค่าเป็นเศษชิ้นของโลหะได้อย่างไรกัน คำตอบที่นอร์แมน โอ บราวน์!ห้ไว้นับว่าน่าสนใจไม่น้อย เพราะช่วยให้เราได้เห็นถึงบทบาทของเงินในยุคปัจจุบันได้เป็นอย่างดี โดยทั่วไปเงินในยุคก่อนและในปัจจุบันยังคงความสักดื้ลิทธอยู่"เราได้รับรู้กันมานมนานแล้วว่า ตลาดการค้าแห่งแรกเป็นสถานที่อันสักดิ้ลิทธี้ดังธนาคารแห่งแรกก็คือวัด และผู้ที่ออกเหรียญกษาปณ์เป็นคนแรกๆ ก็คือพระหรือกษัตริย์ที่เป็นพระ'’3 เหรียญกษาปณ์เหรียญแรกถูกผลิตและรับรองค่าโดยวัด โดยมีการพิมพ์พระฉายาขององค์พระผู้เป็นเจ้าลงบนเหรียญด้วยเพื่อลิอถึงอำนาจในการปกปักคุ้มครอง เมื่อเงินกอปรด้วยความสักดื้ลิทธี้ดังกล่าวมันจึงกลายเป็นสิงเย้ายวนใจไปโดยปรียาย แต่ทั้งนี้ไม่ใช่เพราะคุณสามารถใช้เงินซื้อหาลิงของต่างๆ ได้ ในทางกลับกันเพราะตัวของมันเองเป็นที่ยอมรับของคนจำนวนมาก เราจึงสามารถใช้เงินเพื่อแลกเปลี่ยนกับลิงของต่าง ๆ  บาร์โหนเพิ่มความสูง ได้ผลที่ตามมาคือ “อำนาจสักดิ้ลิทธ!นสากลจักรวาลกลายเป็นสมบัติของมนุษย์ทุกคนได้ โดยที่ไม่จำเป็นต้องไปวัด และคุณสามารถเดินทางไปสู่ความเป็นอมตะแห่งชีวิตได้ด้วยการไปตลาดเท่านั้น,, นี่เป็นเหตุให้เกิดบุคคลอย่างใหม่ขึ้น “ผู้ซึ่งวางคุณค่าและความเป็นอมตะแห่งชีวิตไว้บนฐานของจักรวาลวิทยาที่ผูกติดแน่นกับเหรียญเงิน” ระบบคุณค่าใหม่จึงเกิดขึ้นมาและได้รับการล่งเสรีมให้เข้มแข็งมากขึ้น โดยระบบเศรษฐกิจอย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน“เงินกลายเป็นสาระแห่งการดำรงอยู่ทั้งปวง...เป็นสัญลักษณ์แห่งความเป็นอมตะ เป็นวิธีการสำเร็จรูปที่จะช่วยเพิ่มค่าของมนุษย์คนหนึ่งด้วยการโยงเขาเข้ากับวัตถุและเหตุการณ์ที่สำคัญๆในโลกของเขาเอง”4 นอกไปจากประโยชน์ในการเป็นลี่อกลางสำหรับแลกเปลี่ยนแล้ว เงินได้กลายเป็นวิธีการล่าสุดของมนุษย์ที่จะสะสมตัวตนให้เพิ่มมากขึ้น ทั้งนี้เพื่อต่อสู้กับสำนึกภายในอันน่ารำคาญที่คอยเตือนว่า  บาร์โหนเหล็ก ตัวตนของเรานั้นไม่มีอยู่จริง

ในอดีตเพราะความลังเลสงลัยว่าตัวตนนั้นเป็นเพียงมายาการ เราจึงต้องไปวัดเพื่อจะพิสูจน์ว่าตัวตนมี  พุทรริบ้ทิอยู่จริง ด้วยการอธิษฐานเพี่อเข้าเป็นส่วนหนึ่งของพระเจ้า แต่ทุกวันนี้เราพิสูจน์ว่าตัวตนมีอ ยู่จริงโดย ผ่านเงินตราป้ญหาก็คือในท้ายที่สุดเราต้องจ่ายให้กับความพยายามนด้วยราคาแพงคุณค่าที่เราให้กับเงินส่งผลกรรมกลับมาทำร้ายตัวเราเอง ยิ่งเราให้คุณค่ากับมันมากเท่าไร ก็เท่ากับเราใช้มันเพื่อประเมินคุณค่าของตัวเองมากขึ้นเท่านั้นในหนังสือ ชั่วโมงแห่งความตายของเรา (เท The Hour of Our Death)ซึ่งเป็นผลงานการคืกษาเรื่องความตายอันยิ่งใหญ่ในวัฒนธรรมตะวันตก ฟิลิปอารีส์ ได้ทำให้นักวิจารณ์ทั่วไปต้องหงายเกังไป ทุกวันนี้เราพากันพรํ่าบ่นถึงอิทธิพลของวัตถุนิยม แต่เขากลับบอกว่าอันที่จริงมนุษย์ทุกวันนี้ไม,ได้เป็นผู้นิยมวัตถุเลย เนื่องจาก  “วัตถุสิ่งของต่างๆ ได้กลายเป็นเพียงปัจจัยในการผลิต หรือสิ่งที่ใช้เพี่อการเสพย์หรือบริโภค ในชีวิตประจำวันของคนทั่วไปพวกเขาไม่มีความเชื่อในเรื่องวัตถุอิกต่อไป หากพวกเขาเชื่อในพระเจ้า ในขณะที่คนในยุคกลางยังมีความเชื่อทั้งในเรื่องวัตถุและพระเจ้า เชื่อในเรื่องชีวิตและความตาย เชื่อในความหลงใหลได้ปลื้มกับวัตถุและการสลัดหลุดพ้นอยู่บ้าง’'5ปัญหาของพวกเราในทุกวันนี้คือ  วิธีโหนบาร์ เราไม่เชื่อเรื่องวัตถุอีกต่อไป หากเราเชื่อถือเพียงสัญลักษณ์ ชีวิตของเราจึงถูกครอบงำด้วยสัญลักษณ์ต่าง ๆ เหล่านี้และตกอยู่ใต้อิทธิพลของมัน เราถูกบงการด้วยสัญลักษณ์ต่างๆ ที่เราพากันยึดถืออย่างจริงจัง เราไม่ได้ตกอยู่ใต้อิทธิพลของวัตถุที่ถูกชื้อหามาได้ด้วยเงินสักเท่าไร หากเป็นอำนาจและสถานะที่ตามมากับวัตถุสิ่งของชิ้นนั้นมากกว่าเราไม่ได้ถูกครอบงำด้วยรถยนต์ แต่การครอบครองรถยนต์เล็กซัสมีอำนาจกำหนดความเป็นตัวเรา (โตโยต้า เล็กชัสถือว่าเป็นรถยนต์หรูหราราคาแพงสำหรับชาวญี่ป่น - ผู้แปล) มนุษย์ในยุคปัจจุบันจึงไม่สามารถยอมรับระบบเศรษฐกิจแบบที่สร้างความเท่าเทียมกันให้เกิดขึ้นได้ ทั้งนี้ตามที่เอินเนสต์เบคเกอร์กล่าวไว้ว่า "เพราะพวกเขาไม่มีความเชื่อมั่นในการหลุดพ้นด้วยตนเองหรือกระทั่งสัญลักษณ์แห่งความเป็นอมตะแห่งชีวิตในโลกอื่น สิ่งที่พวกเขาเห็นว่าจะนำมาซึ่งความเป็นอมตะแห่งชีวิตของเขาได้มีเพียงทรัพย์สินอันมองเห็นfliauinuiuunsiเดวิด ลอยและ จับต้องได้” หรือตัวตนที่แท้จริงของเขา ความกระหายทางจิตวิญญาณหรืออย่างน้อยความปรารถนาที่จะเป็นส่วนหนึ่งในสากลจักรวาล ได้ถูกลดทอนค่าลงเหลือเพียงความปรารถนาที่จะครอบครองรถยนต์คันใหญ่กว่าเพื่อนบ้านเราไม่สามารถขจัดความคักดิ้ลึทธิ้ให้หมดไปได้ เพราะลึกๆ แล้วมนุษย์เราไม่สามารถขจัดความประหวั่นกลัวให้หมดไปได้ นอกจากจะเก็บกดมันเอาไว้ซึ่งในที่สุดก็จะยิ่งยากในการควบคุมและถูกกดดันด้วยสิ่งที่พยายามเก็บกดไว้นั่นเอง”6เรามีแนวโน้มที่จะพิจารณามูลเหตุจูงใจในการทำกำไร ว่าเป็นเรื่องมีเหตุผลและเป็นธรรมชาติ

(ดังที่อด้ม สมิธเรียกว่าเป็น “มือที่มองไม่เห็น”อันเมตตานั่นเอง) แต่นั่นไม่ใช่ความเชื่อที่มีมาแต่ดั้งเดิมในสังคมบรรพกาลเลยอันที่จริง ในอดีตแรงจูงใจเช่นนั้นมักจะถูกมองว่าเป็นสิ่งที่น่ากลัวด้วยซํ้าไปสำหรับพวกเรา เงินตรากลายเป็นตัวกำหนดกิจกรรมทางเศรษฐกิจ แต่ในลังคมบรรพกาล มนุษย์ไม่ได้มีการแบ่งแยกอย่างชัดเจนระหว่างกิจกรรมทางเศรษฐกิจกับเรื่องอื่นๆ ดังที่โพลันยีบันทึกไว้ว่า“เป็นที่ยอมรับกันทั่วไปว่า ระบบเศรษฐกิจของมนุษย์จะซ่อนอยู่ภายใต้ความสัมพันธ์ทางสังคม มนุษย์ไม,ได้กระทำการใดเพื่อมุ่งปกป้องผลประโยชน์ที่ตนเองจะได้จากการครอบครองวัตถุ พวกเขาทำไปเพื่อปกป้องสถา!4ภาพทางสังคม เพื่อรักษาสิทธิในการเรียกร้องจากสังคม และทรัพย์สินของสังคมมนุษย์จะให้คุณค่าแก่วัตถุตราบเท่าที่สนองเป้าหมายนี้เท่านั้น...ระบบเศรษฐกิจจะต้องดำเนินไปบนพื้นฐานของแรงจูงใจที่ไม่มุ่งการค้ากำไร”7มนุษย์ในยุคเดิมไม่เห็นถึงความจำเป็นที่จะต้องหาทางชดเชยความรู้ลึกขาดด้วยเงินตรา ด้วยพวกเขามีวิธีอื่นๆ อยู่แล้ว ทอว์นิย์น่าหลักการนี้กลับคืนมาสู่เรา ด้วยการค้นพบความจริงในลักษณะเดียวกันในประวัติศาสตร์ของตะวันตก“ไม่มีทฤษฎีทางเศรษฐศาสตร์ใดเลยในยุคกลาง ที่ไม่สัมพันธ์กับการแสวงหาผลลัพธ์ที่ชอบธรรม ทั้งไม่มีการสถาปนาวิทยาศาสตร์ทางสังคมใด ๆที่ตั้งอยู่บนสมมติฐานที่ว่า ความกระหายต่อผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจเป็น บาร์โหนติดผนัง  เแทรวินัทิพลังอันสมํ่าเสมอ สามารถวัดได้ และยอมรับได้ดังเซ่นพลังตามธรรมชาติชนิดอื่นๆ หรือเป็นข้อมูลที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้และชัดเจนในตัวชองมันเองสำหรับนักคิดในยุคกลางแล้ว สิงเหล่านี้จะต้องเป็นเรื่องที่แทบจะปราศจากตรรกและคิลธรรมใดมารองรับ เซ่นเดียวกับการที่อ้างเอาหลักปรัชญาทางลังคมมาส่งเสรมให้มนุษย์กระทำการใดๆ อันปราศจากการยับยั้ง โดยตั้งอยู่บนลักษณะพื้นฐานของมนุษย์ที่ว่าด้วยความกระหายในการต่อสู้และลัญชาติญาณทางเพศ”

บาร์โหนสำเร็จรูป

ติดบาร์โหนอย่างไรไม่ให้หลุด และ รับน้ำหนักได้ดี

คณะกรรมการ 2 ประเภท คือคณะกรรมการบริหารที่เรียกว่าสภาสังฆมหานายก และคณะกรรมการอำนวยการนั้น ยังมีอยู่ในระดับล่างๆตั้งแต่ระดับจังหวัด ระดับอำ๓อ ระดับตำบล สภาสังฆมหานายกทุกระดับมาจากคณะกรรมการอำนวยการ (และอยู่ภายใต้การกำกับดูแลของสภาสังฆมหานายกระดับบนอีกต่อหนึ่ง) ส่วนกรรมการอำนวยการตั้งแต่ระดับรัฐลงมาก็มาจากการเลือกตั้งของกรรมการอำนวยการระดับล่าง (เช่นกรรมการอำนวยการจังหวัดมาจากการเลือกตั้งของกรรมการอำนวยการตำบลทุกตำบลในจังหวัดนั้น) จะเห็นได้ว่าคณะสงฆ์พม่ามีทั้งการปกครองจากบนลงล่างและจากล่างขึ้นบน  บาร์โหนติดประตูราคา กล่าวคือสภาสังฆมหานายกระดับบนมีหน้าที่กำกับดูแลสภาสังฆมหานายกระดับล่าง ส่วนคณะกรรมการบริหารระดับล่างมีหน้าที่คัดเลือกผู้บริหารระดับบน

กล้ามเนื้อโครงร่าง ประโยชน์ของการปรับโครงสร้างของคณะสงฆ์ให้มีการกระจายอำนาจและการมีส่วนร่วมมากขึ้นนี้ นอกจากจะทำให้การบริหารงานคณะสงฆ์เป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพแล้ว ยังทำให้คณะสงฆ์มีพลวัตและสามารถปรับตัวให้หลุดพ้นจากภาวะลงร่องและแข็งที่อซึ่งเป็นอาการเด่นชัดที่สุดในปัจจุบัน พลวัตของคณะสงฆ์นั้นเกิดขึ้นได้เพราะเปิดโอกาสให้ความหลากหลายทางความคิดเห็นของพระสงฆ์ได้แสดงตัวและมีการปะทะสังสรรค์อย่างสร้างสรรค์ในทุกระดับ แทนที่จะถูกกดกั้นไว้ทั้งโดยการปิดโอกาสไม่ให้แสดงออก และโดยการใช้อำนาจจัดการกับผู้เห็นต่าง ในยุคที่ความเห็นต่างเป็นสิงที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แม้จะอิงอาคัยหสักธรรมวินัยเดียวกัน บาร์โหนลดหน้าท้อง แตกยังสามารถตีความต่างกันได้อยู่ดี ดังนั้นไม่มีวิธีใดดีกว่าการทำให้ความแตกต่างนั้นโผล่พ้นจากมุมมีดเพื่อจะได้ถกเถียงวิพากษ์วิจารณ์และแก้ต่างอธิบายความได้อย่างเสรี นี้อาจเป็นวิธีดีที่สุดวิธีหนึ่งในการจัดการกับความหลากหลายทางด้านธรรมวินัย ซึ่งกำลังเป็นเชื้อให้แกํความหลากหลายของลัทธินิกายทั้งในวัดและนอกวัด สิงที่    พระธรรมปิฎกเรียกว่า “การทำพระธรรมวินัยให้วิปริต” นั้นกำลังเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ แน่นอนว่าสาเหตุสำคัญประการหนึ่งอยู่ที่ปัญหาการคักษาพุทธศาสนาในปัจจุบัน แต่การคักษาที่ถูกต้องไม่ได้อยู่ที่โรงเรียนเท่านั้น การเปิดโอกาสให้มีการแสดงความคิดเห็นอย่างเสรี ก็สามารถให้ความรู้ที่ถูกต้องแก่สาธารณซนได้ ไม่มีอะไรในประเด็นเรื่องธรรมวินัยที่ไม่สามารถน่ามาถกเถียงโต้แย้งกันได้อย่างเปิดเผย และเวทีอย่างหนึ่งที่สามารถทำให้เรื่องนี้กลายเป็นการโต้แย้งด้วยเหตุผล ก็คือเวทีของคณะสงฆ์ สภาสงฆ์ในระดับต่างๆ สามารถเป็นเวทีแห่งความเห็นต่างในเรื่องธรรมวินัยได้ และหากเวทีดังกล่าวจะขยายตัวไปนอกวงการคณะสงฆ์ก็ไม่ใช่เรื่องน่ากลัว หากว่าในเวทีทางการของคณะสงฆ์นั้นมีการโต้เถียงกันด้วยเหตุผลและอย่างมีหลักเกณฑ์ อย่างน้อยก็จะช่วยให้ผู้คนนอกวงการสงฆ์มีที่ที่จะหันไปเงี่ยหูฟัง  บาร์โหนติดผนัง เพื่อตัดสินหรือลงความเห็นอย่างมีหลักเกณฑ์ มีใช่ว่าไปตามอำเภอใจ หรือคล้อยตามอำ๓อใจ หรือคล้อยตามไปกับใครคนใดคนหนึ่งอย่างง่าย ๆการจัดการกับความเห็นต่างในลักษณะนี้ แม้จะไม่ทำให้เกิดข้อสรุปหรือข้อปฏิบัติที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้    แต่อย่างน้อยก็จะทำให้ความหลากหลายนั้นอยูในขอบเขตที่เหมาะสม  บาร์โหนเพิ่มกล้าม ไม่แตกกระจายไปอย่างไร้กฎเกณฑ์อย่างที่กำลังมีแนวโน้มอยู่ในปัจจุบัน สิงที่จะเกิดขึ้นก็คือความหลากหลายในท่ามกลางเอกภาพ ซึ่งดีกว่าความหลากหลายอย่างไร้เอกภาพ เพราะนั่นเป็นความหลากหลายที่เกินขอบเขตธรรมวินัย อันแลเห็นได้แล้วในปัจจุบันโดยที่สำนักซึ่งทำตัวเช่นนั้นก็ยังอยู่ได้อย่างสบายในคณะสงฆ์ไทย หากแต่พ้นวิสัยที่ผู้ปกครองสงฆ์จะควบคุมได้ อย่างไรก็ตาม การจัดการกับสำนักที่วิปริตไปจากพระธรรมวินัยนั้นไม่ใช่เรื่องยาก หากว่าคณะสงฆ์สามารถดำเนินการด้วยเหตุด้วยผลกับสำนักที่ทำพระธรรมวินัยให้วิปริต หรือมีความใจกว้างกับสำนักที่ติความพระธรรมวินัยต่างไปจากกระแสหลักภายในคณะสงฆ์

บาร์โหน

ทำไมต้องวัดความสูงก่อนเลือกซื้อเชือกกระโดด

พวกนั้นหลงตัวเองว่า เป็นสายกลาง คืลก็ยังไม่มิ สมาธิมิจฉาด้วยวิมุติไม่ต้องพูดถึงเลย แต่เขาบอกว่า เขาสายกลาง พวกนี้คือ พวกที่พระ-พุทธเจ้าตรัสว่า ทุกวันนี้มีนักบวช หรือผู้ที่ตั้งใจ หรือพยายามหาประโยชน์แท้ ก็เข้าปาไปหมายจะหาประโยชน์แท้ เสร็จแล้วก็ไปคว้าเอาได้แต่เฉพาะแต่กิ่ง แต่ใบ โดยไม่เอาคืล ไม่เอาสมาธิ ไม่เอาปัญญา ไม่เอาวิมุติ เขาก็ได้แต่กิ่งและใบ กิ่งและใบนั้นเปรียบประดุจ ลาภ ยศ สรรเสริญ เยินยอส่วนคืลนั้นคือ สะเก็ดไม้ คืลนี่แค่สะเก็ด เขาไม่เอา สมาธินี่คือเปลือกปัญญานี่คือกระพี้ วิมุติคือแก่น ทุกวันนี้ไม่ต้องพูดถึงวิมุติ ปัญญาก็ไม่ใช่ปัญญาเป็นมิจฉาปัญญา สมาธิก็เป็นสมาธิมิจฉา คืลยิ่งไม่เข้าท่าเลย พูดจุลคืล มัชฌิมคืล มหาคืล ก็ยังไม่รู้เรื่อง ประชาชนเป็นพุทธศาสนิกชนกว่า90 เปอร์เซ็นต์ คืล 5 ข้อ ที่เป็นคืลพี้นฐานของศาสนาพุทธ เชือกกระโดดราคา ใน 62 ล้านคนนี้มิคืล 5 ครบถึงแสนคนหรือเปล่า ส่วนพระนี่วินัย 227 ข้อยังเละเลยคืลวินัยเป็นคืลที่มีบทลงโทษ เป็นคืลอาชญา คืลที่ฉันมื้อเดียวเถิดก็ไม่มิ อย่ามิเงินมิทองเลยก็ยังไม่มิ อย่ารับที่ไร่ที่นาที่ดินก็ไม่มิ ที่คาคออยู่เรื่องไปบังคับธรรมกายคืนที่ดิน แต่หารู้!หมว่ามิพระอยู่เท่าไรที่มิที่ดินอยู่ทุกวันนี้ นี่ก็เรื่องหนึ่งที่เขาทำอะไรไม'สำเร็จสำหรับประเด็นมัชฌิมา เข้าใจกันผิดหมด อาตมาจะอธิบายรูปธรรมง่ายๆ

ให้ฟัง ระหว่าง 0 กับ 100 คนคิดว่าเขาเริ่มต้นที่ 50 โดยไปมองอาตมานี่ว่าอยู่ที่ 0 แล้วเขาไปมองอีกทางหนึ่งว่า 100 ความจริงหาเป็นเช่นนั้นไม, เพราะอาตมาไม่ได้อยู่อย่างนี้... muslce (อธิบายด้วยมือ) ข้างนี้มักมาก เขาไม่ได้อยู่ที่ 50 ความมักมากของเขา เขาอยู่เกือบๆ จะใกล้กับธรรมกายแล้วเขาก็มองอาตมาว่าสุดโต่ง ความจริงอาตมาอยู่ 50 เขาจะลดลงมาหาอาตมาแค' 50 ก็ลดไม่ได้ เขาก็ว่าโต่งความจริงแล้ว พวกอาตมามองว่า เราจะลดลงกว่า (50) นี้ยังมิอีกถ้าถามว่ายังมิสิงที่จะลด ละ ได้อีกไหม ก็ตอบว่ามิอีก ยังไม'โต่งเลย เรามิสิงที่จะลด ละ ได้อีกตั้งเยอะ แต่เขาจะมาอยู่แค'อาตมา เขาก็มาไม่ได้แล้วเขาจึงมองว่าสุดโต่ง เท่านี้เขาก็ไม่มิอินทรีย์พละ ไม่มิความสามารถที่จะลด ละIHOป้จจ้ยทว!นเaomiliuauu ะ สมณะโพธิรักษ์หน่าย กระโดดเชือก คลาย ได้ ส่วนเรามีสิงที่จะลด ละ หน่าย คลาย ยิ่งกว่านี้อีกตั้งเยอะ เพราะพวกนี้ยังไม่เป็นพระอรหันต์เลย มีโสดาปัตติผล สกทาคามิผลอนาคามิผล ก็มีภูมิ,นิดๆ หน่อย โสดาเยอะ สกทาคาก็น้อยลง อนาคากำลังมีภูมิเนไปบ้าง ไม่ไดโต่งเลย แต่เขาเองกลับมองไม่ออก เขาอยู่ในพื้น เขาอยู่ในจุดนี้ ถ้าให้เรามาเป็นอย่างเขา เราเป็นไม่ได้ มันมากไป ที่อาตมากินอยู่ ทุกวันนี้ มันโต่งอะไร โดยด้านเศรษฐกิจแล้ว เรายังไม,ประณีต ประหยัดเท่าไรเลยแต่เขาอ้างว่า เขาทำเพื่อที่จะนำคนมาสู่ศาสนา ถ้าทำแบบสันติอโศกคนจะรับไม่ได้เขาคนนั้นต่างหากที่รับไม่ได้ แต่คนรับได้ เขาก็รับได้ และเมื่อมารับที่นี่แล้ว เขาจะรู้ด้วยว่า ยังจะมีที่ ละ หน่าย คลาย อีกเยอะ กว่าจะมาหาความเป็นสุญตา ความดับไม่เหลือความหมด สำหรับลันติอโศกนี่ ลดละจาก 50 ลงมาได้บ้าง แต่ยังไม่ 0 ส่วนเขาไม่ได้อยู่ที่ 50 แต่เขาอยู่ใกล้กับ100 ใกล้กับธรรมกายต่างหาก เพราะฉะนั้นจึงตัดสินกันไม่ได้หรอก มันถึงตัดสินกันไม่ลงเพราะเขาก็ลูบหน้าก็ยังปะจมูกอยู่ เพราะฉะนั้น เขายังจะตัดสินกันไม่ได้ เขายินดีทางนี้ เขาจึงบอกว่า ต้องสงวนไว้ เขายังเห็นด้วยกับทางนี้  เชือกกระโดดลดน้ำหนัก แต่ทางอาตมา เขาจะไม่เห็นด้วยเลย นั่นแหละบอกเข็มทิศให้ชัดเจนจะมามักน้อย ลันโดษ เขาไม่เอาป้จจุบัน บีการกล่าวว่า

สถาบันสงฆ์ยิ่งพัฒนาสูงขึ้น ก็เต็มไปด้วยผลประโยชน์มากมาย แล้วก็ไม่สามารถที่จะขึ้นำสังคมได้ พัอทำนเห็นอย่างไร?ยิ่งเป็นโลกิยะมากขึ้น มิลาภ ยศ สรรเสริญ โลกิยสุฃ เป็นแนวเดียวกันกับทุนนิยมมากขึ้น มันจะไปหาแนวอย่างธรรมกายกันทั้งหมด แล้วconcept ของพระผู้ใหญ่ต่างๆ นานาเหล่านี้ มีส่วนร่วมกับธรรมกายดังนั้นจึงไม่สามารถ จึงไม่กล้าที่จะทำอะไรลงไป เขามองว่าทำดีนี่นา เขาเอาคนเข้าวัดตั้งมากตั้งมาย วัดที่ไหนสู้เขาได้ เขาก็ไม่ได้พาไปทำเลอะเทอะถ้าจะกล่าวว่าเป็นมิจฉาทิฎฐิทั้งสองนิกาย    ถ้าเป็นมิฉาทิฏฐิด้วยกัน ก็ไปด้วยกัน เพราะมีแนวร่วมที่อาตมาว่าเป็น Concept ร่วม ถ้าตัวเองทำได้ ตัวเองก็ทำเหมือนกัน เพราะขนาดนี้,เขายังมองไม่ออกเลยว่าธรรมกายไม่ถูกต้องอย่างไร จึงไปพูดกับเขาเรื่องเดียวว่านิพพานเป็นอัตตา ความจริงไม,ใช่เท่านั้น ไม่ใช่แค่นิพพานเป็นอัตตา ยังมีอื่นๆ อีก เช่น า) ถ้านิพพานเป็นอัตตา ก็เป็นเทวนิยม คนละขั้วกับพุทธพุทธคือ อเทวะ ด้งนั้นคนละศาสนาแล้ว ศาสนามีพระเจ้าในรูปของเขา ก็ถือว่า พระพุทธเจ้าคือ God คือปรมาตมัน เป็นสิงที่สูงที่สุด ยิ่งใหญ่ที่สุด2) วิธีปฏิบัติ จุดสุดยอดของศาสนาคือนิพพานเป็นอนัตตา ของเขาเป็นอัตตาไปแล้ว เพี้ยนไปคนละศาสนาแล้ว 3) วิธีปฏิบัติไม่ใช่มรรคองค์แปดวิธีของเขาคือ การสะกดจิต อย่างฤๅษี 100% แล้วเขาก็สะกดจิตไว้หมดคนเหล่านี้  เชือกกระโดดนับรอบ ไปดึงออกมาไม่ได้หรอก เพราะสะกดจิตกันมา 20 กว่าปีแล้วไม่มีทางดึงเขาออก สะกดจิต นะลูกนะ เพ่งเข้าไปนะ ลึกเข้าไปนะ ที่ลูกแก้วนะการทำสมาธิแบบนั่งสะกดจิต เพ่งลูกแก้ว เพ่งธูป เพ่งเทียน เพ่งกสิณ เพ่งอะไรๆ สะกดจิตทั้งสิน ขอยืนยัน สมาธิของพระพุทธเจ้าไม่ได้สะกดจิตเลยวิจัย รู้ความจริงตามความเป็นจริง ในนามธรรมที่เป็นกิเลส ตัณหา อุปาทานและมีวิธีทำลายกิเลส ตัณหา อุปทาน อย่างชัดแจ้ง มันลดก็รู้ลด มันเพิ่มก็รู้เพิ่ม มันดับก็รู้ดับ มันไม่มีอีกแล้ว ไม่เกิดอีกแล้ว ตายสนิทแล้ว รู้ชัดรู้เจนไม่สะกดจิต เห็นสิงนั้น อย่างจริงจัง คนละเรื่องกันเลย เพราะฉะนั้นวิธีปฏิบัติก็เป็นวิธีฤๅษี ไม่ใช่มรรคของพระพุทธเจ้าเลย 3) การดำเนินชีวิต ใช้หลักทุนนิยม 100% ศาสนาพระพุทธเจ้านั้น ใช้หลักบุญนิยม ไม่ใช่ทุนนิยมคนละขั้วกันกับทุนนิยมด้วย

เชือกกระโดด

วิธีเลือกซื้อกระสอบทรายตั้งพื้น และ แขวน

เมื่อผลประกอบการทางธุรกิจเป็นไปด้วยดี ไม่มีแรงต่อต้านจากพนักงานท้องถิ่นจึงได้มีการขยายเครือข่ายขององค์กร โดยรวมเป็นโซนในเวลาต่อมา ซึ่งในแต่ละโซนจะประกอบไปด้วยหลายๆ กลุ่มประเทศ เช่น โชนภาคพื้นยุโรปโซนภาคพื้นตะวันออก (ได้แก่กลุ่มประเทศที่อยู่ในเครือสมาชิกสหพันธ์กีฬาเอเซียนเกมส์) โชน'อเม'ริกา (ประกอบด้วยประเทศสหรัฐอเมริกา กลุ่มประเทศลาตินอเม'ริกา อเม'ริกากลาง และอเมริกาเหนือ) ปัจจุบันบริษัทข้ามชาติหลายแห่ง ได้เริ่มรวมเครือข่ายการบริหารการจัดการ โดยรวมเป็น “บริษัทแห่งโลก(global company)”ตัวอย่าง (สมมติ): แสดงผังการปรับเปลี่ยนองค์กรจากประเทศเดียวโดดๆ เป็นเครือข่ายกลุ่มประเทศอาเซียนของหน่วยธุรกิจค้าปลีก (ส่วนผังองค์กรของหน่วยธุรกิจอื่นๆ เช่น กลุ่มธุรกิจฝ่ายขายอุตสาหกรรม กลุ่มจัดการห่วงโซ่อุปทาน ก็จะมีโครงสร้างคล้ายๆ กัน)ตัวอย่าง (สมมติ) กระสอบทรายตั้งพื้นราคา แสดงผังการปรับเปลี่ยนโครงสร้างองค์กรมาเป็นในรูปกลุ่มเครือข่ายของโซนตะวันออก โดยที่ประเทศโซนตะวันออกอาจจะเริ่มนับจากกลุ่มประเทศแถบตะวันออกกลาง อินเดีย ปากีสถาน กลุ่มประเทศอาเซียนกลุ่มประเทศที่ตั้งอยู่แถบมหาสมุทรแปซิฟิก ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ เกาหลีญี่ปุน จีนแผ่นดินใหญ่ (ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับประเทศต่างๆ ที่องค์กรเหล,านั้นไปประกอบธุรกิจ) ส่วนผังองค์กรของหน่วยธุรกิจอื่นๆ ก็จะมีลักษณะโครงสร้างขององค์กรคล้ายๆ กัน  การจัดองค์กรแบบใหม่นี้จะแบ่งตามสายการบริหารหรือตามหน่วยงานที่มีหน้าที่ให้การสนับสนุนเฉพาะด้านกับธุรกิจ เช่น ธุรกิจค้าปลีก ธุรกิจขายส่งฝ่ายจัดหาและจัดชื้อ ฝ่ายทรัพยากรบุคคล ฝ่ายการเงิน ฯลฯ โดยให้แต่ละหน่วยธุรกิจ (Business Unit) ประเภทเดียวกัน ไปรายงานโดยตรงกับรองประธานกรรมการบริหารของหน่วยธุรกิจนั้นๆ เพียงท่านเดียว ประโยชน์ที่ได้จากการจัดองค์กรแบบใหม่นี้ทำให้สามารถวัดประสิทธิภาพของหน่วยธุรกิจนั้นๆได้อย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย ซ้อมมวย  สะดวกในการจัดสรรงบประมาณ เห็นผลประกอบการของหน่วยธุรกิจรวมเป็นกลุ่มประเทศ นอกจากนี้ยังสามารถปรับลดตำแหน่งผู้บริหารระดับอาวุโสของแต่ละประเทศได้ และไปเลื่อนตำแหน่งผู้จัดการระดับรองลงไป ให้ไปดูแลรับผิดชอบงานเฉพาะหน่วยธุรกิจนั้นๆประโยชน์ที่ได้รับจากการปรับองค์กรมี เช่น  ลดตำแหน่งกรรมการผู้จัดการที่มีอยู่ในแต่ละประเทศลงได้อย่างน้อยหนึ่งตำแหน่งลดตำแหน่งประธานกรรมการบริษัทฯ  กระสอบทรายแขวน ลงได้หนึ่งตำแหน่งต่อหนึ่งประเทศเพิ่มตำแหน่งรองประธานกรรมการฯ ฝ่ายธุรกิจค้าปลีก ธุรกิจขายส่ง ฝ่ายการเงิน ฝ่ายทรัพยากรบุคคล ฝ่ายจัดชื้อ อีกอย่างละหนึ่งตำแหน่งเพื่อให้ไปดูแลรับผิดชอบผลประกอบการเป็นกลุ่มประเทศลดต้นทุนการจัดการของบริษัทฯ ด้านทรัพยากรมนุษย์ข้อดีและข้อเสียด้านอื่นๆ จะกล่าวไวในบทถัดไปการจัดองค์กรแบบนี้ ทำให้ผู้บริหารที่ดูแลรับผิดชอบหน่วยธุรกิจมากกว่าหนึ่งประเทศ ต้องเดินทางมากขึ้น บ่อยขึ้น รองประธานกรรมการบริหารหน่วยธุรกิจหนึ่งๆ ที่มีสำนักงานอยู่ที่ประเทศใดประเทศหนึ่ง อาจจะต้องสวมหมวกเป็นประธานกรรมการบริษัทฯ ประจำประเทศนั้นๆ โดยมีหน้าที่หลักเป็นตัวแทนของบริษัท สำหรับการติดต่อกับข้าราชการระดับสูง ดูแลนโยบายของบริษัทฯ ในภาพรวม เป็นต้น


กระสอบทราย

บาร์โหนตั้งพื้น กับ บาร์โหนติดประตู แบบไหนที่ให้กล้ามเนื้อได้เร็วกว่า

 ทำฟ้านอย่าฟ้มีประสิทธิภาพคุณต้องใช้พลังความคิดอย่างที่บอกในบทก่อนๆ และต้องทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ในที่ที่คุณอยู่คุณจะก้าวหน้าได้ก็ต่อเมื่อคุณทำได้ดีกว่าตอนนี้และไม่มีใครจะทำได้ดีขึ้น ถ้าทิ้งงานในปัจจุบันไว้ครงๆกลางๆโลกเราจะก้าวหน้าได้ ก็ต่อเมื่อคนทำหน้าที่ในตอนนีของตัวเองได้ดีกว่าที่จำเป็นจะต้องทำ  ถ้าคนไม่ทำหน้าที่ของตัวเอง โลกก็จะก้าวถอยหลังคนๆ นั้นจะเป็นตัวถ่วงของลังคมให้คนอื่นต้องแบกรับภาระสังคมจะพัฒนาไม่ได้ ถ้าคนไม่ทำหน้าที่ของตัวเองวิวัฒนาการทางสังคมถูกซักนำโดยวิวัฒนาการทางร่างกายและจิตใจทุกๆ วันหากไม่ใช่ความสำเร็จก็คือความล้มเหลวเมื่อคุณได้อย่างที่ต้องการ นั้นก็คือความสำเร็จ ถ้าล้มเหลวอยู่ทุกวัน คุณก็ไม่มีทางที่จะรวยได้ แต่หากสำเร็จทุกๆ วันก็ เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่รวยสังคมจะพัฒนาไม่ไต้ถ้าคนไม่ทำหน้าที่ฃองตัวเอง วิวัฒนาการทางสังคมถูกซักนำโดยวิวัฒนาการทางร่างกายและจิตใจถ้ามีอะไรที่คุณทำได!นวันนี้แล้วไม่ทำ คุณก็ล้มเหลวในเรื่องนั้นแล้ว และผลของมันอาจจะรุนแรงมากกว่าที่คุณคิดคุณ โหนบาร์เพิ่มกล้าม ไม่มีทางรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจากการกระทำนั้นไม่ว่ามันจะเล็กน้อยสักแค'ไหน

คุณไม่รู้ขั้นตอนการทำงานของพลังที่คอยช่วยเหลือคุณอยู่ เรื่องมากมายอาจขึ้นอยู่กับการกระทำเพียงเล็กน้อยของคุณ และอาจเป็นสิ่งนั้นเองที่เปิดประตูสู่โอกาสที่ยิ่งใหญ่ การที่คุณไม่ยอมทำสิ่งใดเพียงเล็กน้อยอาจทำให้ได้รับสิ่งที่ต้อง การล่าช้าไปมากทุกๆ วัน ทำทุกอย่างเท่าที่คุณจะทำได้แต่มีช้อจำกัดที่คุณต้องจำเอาไว้ อย่าทำงานหนักจนเกินไป อย่าพยายามทำงานให้มากที่สุดโดยใช้เวลาให้น้อยที่สุดอย่าทำงานของพรุ่งนี้ในวันนี้ อย่าทำงานของทั้งสัปดาห์ภายในวันเดียวมันไม่ใช่เรื่องของปริมาณ แต่สิ่งที่สำคัญคือประสิทธิภาพของแต่ละงานทุกๆ งานที่ทำอาจจะสำเร็จหรือว่าล้มเหลว  ทุกๆ งานที่ทำอาจมีประสิทธิภาพหรือว่าไม่มีทุกๆ  บาร์โหนติดประตูราคา งานที่ไร้ประสิทธิภาพก็คือความล้มเหลว และถ้าชีวิตของคุณทำแต่เรื่องไร้ประสิทธิภาพ ชีวิตคุณก็จะล้มเหลว และยิ่งคุณทำมาก ชีวิตของคุณก็จะยิ่งแย่แต่ถ้าทุกอย่างที่คุณทำมีประสิทธิภาพ ชีวิตของคุณก็ต้องประสบความสำเร็จความล้มเหลวเกิดจากการทำเรื่องไร้ประสิทธิภาพมากเกินไป และทำสิ่งที่มีประสิทธิภาพไม่เพียงพอถ้าคุณไม่ทำตัวไร้ประสิทธิภาพ และทำงานให้มีประสิทธิภาพมากพอ คุณก็จะรวย ดังนั้นถ้าคุณทำแต่ละงานให้มีประสิทธิภาพได้ แน่นอนว่าคุณย่อมต้องรวยแล้วคุณจะทำตัวให้มีประสิทธิภาพไต้หรือไม่แน่นอนว่าคุณทำได้คุณทำทุกอย่างสำเร็จไต้ เพราะพลังทั้งหลายทำงานร่วมกับคุณ และพลังไม่สามารถล้มเหลวไต้พลังนั้นคอยช่วยเหลือคุณอยู่ และทำให้งานของคุณมีประสิทธิภาพไต้ คุณเพียงแค่ต้องใส่พลังเข้าไปทุกๆ งานที่!ร้ประสิทธิภาพคือความล้มเหลวและล้าชีวิตฃองคุณทำแต่เรื่องไร้ประสิทธิภาพ ชีวิตคุณก็จะล้มเหลวคุณจะทำงานอย่างเต็มที่ก็ได้ เหยาะแหยะก็ได้ แต่ถ้าคุณทำให้เต็มที่ทุกงาน คุณก็จะรวยคุณจะทำได้เต็มที่และมีประสิทธิภาพทุกงานด้วยการยึดมั่นอยู่กับภาพในใจในขณะที่คุณลงมือทำ และเติมพลังแห่งศรัทธาและเป้าหมายลงไปจุดนี้เองที่คนล้มเหลวกัน  ขายบาร์โหนประกอบง่าย พวกเขาแยกพลังแห่งจิตออกจากการกระทำโดยใช้พลังต่างที่และต่างเวลาออกไปงานของเขาก็เลยไม่สำเร็จและไร้ประสิทธิภาพ แต่ถ้าคุณใส่พลังทั้งหมดลงไปในการกระทำ ทุกๆ งานก็จะสำเร็จ และทำให้คุณเช้าไปใกล้กับสิงที่ต้องการ และนำสิ่งที่ต้องการเข้ามาใกล้คุณรวดเร็วยิ่งขึ้น  ทำทุกๆ อย่างที่คุณทำได้ในวันหนึ่งๆ และทำมันอย่างมีประสิทธิภาพเมื่อพูดว่าคุณต้องยึดมั่นอยู่กับภาพในใจในขณะที่ลงมือทำแต่ละงาน ไม่ได้หมายความว่าคุณจำเป็นต้องนึกถึงรายละเอียดทุกๆ อย่างตลอดเวลา นั่นคือสิ่งที่คุณต้องทำในเวลาว่าง บาร์โหนออกกำลังกาย  คิดถึงรายละเอียดทั้งหลายและพินิจพิจารณาจนกระทั้งมันฝังลึกลงไปในใจ ใช้เวลาว่างทั้งหมดของคุณทำเช่นนี้ ถ้าต้องการจะเห็นผลโดยเร็วถ้าคุณไม่ทำตัวไร้ประสิทธิภาพ และทำงานไหมีประสิทธิภาพมากพอ ดุณก็จะรวย ตังนั้นถ้าคุณทำแต่ละงานให้มีประสิทธิภาพได แน่นอนว่าดุณย่อมดองรวย

บาร์โหน