ออกกำลังกายอย่างไร ให้ชีวิตเป็นสุข

เมนต์กินอยู่หลับนอน อาวุธจึงย้ายมาอยู่เสียทีบ้านมลฤดี และเนืองจากทังคู่ต่างไม่มีงานประจำทำเป็นหลักแหล่ง อาวุธที่เริ่มอายุมากขึ้น อาชีพขายตัวที่เคยทำ จึงต้องเลิกราไปตามลังขารเพราะเด็กรุ่นใหม่ที่เข้ามาประกวดล้นหลาม ให้พวกผู้ดีมีเงินเลือกสรรเรียกใช้บริการมากมายเหมือนดอกเห็ดเฉพาะพวกมักมากในกามนะครับ ท่านผู้มีศีลธรรมละอายต่อบาป1ไม่เกี่ยวส่วนมลฤดี เธอไม่มีงานมานานแล้ว ตั้งแต่ถูกระดมอเปหิออกจากบ้านมา ก็ต้องดิ้นรนขอยืมเงินจากใครต่อใครเพื่อใช้จ่ายประจำวัน จนเริ่ม
เป็นหนี้พอกพูน ทั้งสองต้องอยู่ด้วยกันอย่างแร้นแคนผิดหวัง อาวุธเริ่มออกหัวคิดให้มลฤดีใช้ความสวยหาเงินในทางไม่ชอบ เอ่ยกับเธอระหว่างอยู่กันตามลำพังในห้องที,บ้าน “จะแนะนำให้รู้จักคนหนึ่งเป็นข้าราชการ  บาร์โหนราคาถูก ถ้ามลจับเขาได้รับรองเราสบายไปอีกนาน”เธอหันมาย้อนถามขณะกำลังหวีผมหน้ากระจกเครื่องแป้ง “แน่ใจนะว่ามีเงิน แล้วอายุเท่าไหร่”อาวุธที่นั่งไขว่ห้างบนเตียงนอนยิ้มเล็กน้อยก่อนตอบ “โธ่ ระดับปลัดกระทรวงเชียวแหละ เซ็นอนุมัติแต่ละโครงการคิดเอาเองสิ เท่าไหร่ สิวนหนุ่มหรือแก่ไปกังวลทำไม เธอเพียงแต่หลอกเขา ไม่ได้ให้ไปเป็นเมียมัน หรือนี่คิดจะตีจากกัน”มลฤดีรีบชะงักการแต่งหน้า หันเร็ว
                                           

บาร์โหนนำเข้า

 มาตอบ เพราะรู้อยู่ อาวุธแม้จะผ่านหญิงอื่นมามาก แต่กลับเธอหึงเอาการเชียวแหละเคยถึงกับลงมือแล้วครั้งหนึ่ง เพียงแค่ยิ้มให้คนที่รู้จักกันมาก่อน จึงเลี่ยงบอกที่อยากรู้ “เพราะต้องหาทางไว้ ถ้ายังหนุ่มแน่นจะได้ระวังตัว แต่อายุมากค่อยเบาใจหลอกง่ายหน่อย”อาวุธพยักหน้างึกๆ ก้าวลงจากเตียงเข้ามายืนด้านหลังเอ่ยบอก

“แต่คนนี้ไม่ใช่ธรรมดาเป็นเสือผู้หญิงตัวฉกาจไม่แพ้หนุ่มๆ ผู้ร่วมงานใน กระทรวง เสร็จแกไปแล้วหลายคน ไม่กล้าแอะสักคำ ประกอบบาร์โหน เพราะคงอายหรืออาจกลัวถูกกลั่นแกล้งบังคับให้ออก”

ครั้นมลฤดีบอกตกลงใจจะทำตามอาวุธซึ่งออกหัวคิดอันชั่วร้ายนีจึงพาเธอไปยังร้านอาหารหรูแห่งหนึ่งที่รู้ว่านายเอนกปลัดกระทรวงที่ตนเอ่ยถึงชอบมานั่งกินมื้อเที่ยง และเป็นไปตามคาด พอผลักประตูเข้าห้องแอร์นายนั่นนั่งอยู่กับพรรคพวกสามสี่คน คงเป็นพ่อค้าที่มาขอความช่วยเหลือนั่นเอง อาวุธเดา ระหว่างพาเมียสาวที่วันนี้ให้เธอแต่งตัวยั่วกิเลสเพศตรงข้ามมากที่สุด ครั้นผ่านโต๊ะของท่านปลัดหัวเถิกครึ่งบ้าน ชํ้าเตี้ยม่อต้ออีกต่างหาก อาวุธหนุ่มอันตรายของสังคมเหลือบลังเกตเห็นนายเอนกมองสะโพกมลฤดีตามจนตาแทบถลนออกนอกเบ้า  บาร์โหนลดหน้าท้อง ถึงโต๊ะว่างจึงต่างลงนั่ง กระซิบบอกเมีย “รับรองงานนี้ไม่พลาด”หญิงสาวย้อนถาม

 “รู้ได้ยังไง ได้รับคำตอบ ตนสังเกตนายห้วเลี่ยนนั่นมองก้นเธอ แถมสูดปากอีกด้วย”

มลฤดีไม่ตอบ เหลือบตาไปมองปลัดมักมากในกาม ส่งโปรยยิ้มให้นิดหนึ่งเป็นการหยั่งเชิง นายเตี้ยแสดงสีหน้าสนใจอยากรู้จักอย่างเห็นได้ชัดมลฤดีจึงกระซิบบอกผัวผู้ร่วมกระบวนการหลอกเหยื่อ “จริงอย่างวุธพูด แกมองฉันตาละห้อยทีเดียว”ไอ้หนุ่มเจ้าเล่ห์หัวเราะเบาและว่า “เดี๋ยวพอพี่ออกไบ่แล้ว คัดการเลยอย่าให้พ้นคืนนี เพราะเงินไม่มีติดตัวแล้วทังสองคน”


บาร์โหน